พอถึงวันเลือกตั้ง เราตัดสินใจด้วยธรรมาธิปไตย เลือกใครล่ะ ก็ใช้ปัญญาพิจารณาตรวจตราไล่ดูให้ชัดที่สุด ใครพรรคไหนเป็นคนดีมีธรรม มีปัญญา ซื่อสัตย์สุจริต มุ่งทำประโยชน์แก่ส่วนรวมแน่นอน ก็ได้ตัวเลย บอกว่าคนนี้เป็น “ผู้แทน” ของเราได้
ผู้แทนเป็นอย่างไร ก็แสดงว่า ผู้เลือกคงเป็นอย่างนั้น
ถ้าผู้เลือกเป็นคนดี ก็คงได้ผู้แทนที่เป็นคนดี
ถ้าผู้แทนชั่ว ก็ต้องสงสัยไว้ก่อนว่าผู้เลือกก็คงจะชั่ว หรือมีคุณภาพต่ำ
มองไปได้ถึงทั้งประเทศ คนชาติอื่นมองดูที่ ส.ส. ไทย แล้วบอกว่า คนไทยก็คืออย่างนี้
.:. สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต) .:.
[ประชาธิปไตย ไม่ยาก ถ้าอยากได้(๑๒๑)]
ก็มีผู้หนึ่งถามต่อจากผู้ที่ share ว่า " ปัญหาคือ ดี-ชั่ว ใครตัดสิน?? เอาอะไรมาเป็นไม้บรรทัดในการวัด? และก็มีผู้มากด Like เห็นชอบด้วย
ดี-ชั่ว เดี๋ยวนี้เห็นหลายคนก็จะมีคำถามในลักษณะอย่างนี้ คือรู้เองไม่ได้ ไม่รู้จะเอาอะไรมาตัดสิน ก็เลยคิดว่าต้องตอบ เพื่ออย่างน้อยก็พอชี้ช่องได้ เป็นแนวคิดต่อได้บาง ดีกว่าปล่อยให้ไปตั้งคำถามกันแบบไม่รู้เรื่อง จนกลายไปเป็นประชดประชันไป จึงตอบไปอย่างนี้
" การได้สั่งสมปัญญาประกอบเจตจำนงที่ดี รู้จักฝึกคิดวิภัชชวาท ก็จะรู้ได้เองว่า "ธรรม" นั้นเองเป็นตัววัด ดี-ชั่ว จึงไม่ต้องมีใครมาตัดสินให้ แม้มีคนมาบอกให้แต่ถ้ามีอคติ๔ ก็ไม่ยอมรับฟัง(เชื่อ-ไม่เชื่ออีกเรื่อง)
ขอยกตัวอย่างขั้นพื้นฐานเช่น วินัยการขับรถ ต่อแถวรอเลี้ยวซ้ายกันยาวอย่างเป็นระเบียบอยู่ และแล้วก็มีคันหนึ่งวิ่งมาไหล่ทางซ้าย อีกคันหนึ่งวิ่งมาช่องทางขวาแทรกเบียดเข้าข้างหน้า อย่างนี้เราพอจะพิจารณาตัดสินได้ไหมว่าการกระทำอย่างไหนดี อย่างไหนชั่ว? เราต้องให้ใครมีตัดสินให้ไหม? แล้วเราอะไรเป็นตัววัด?
ขอให้ตัวอย่าง เช่น กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต นี่ก็เป็นพื้นฐานของคนดี
การฝึกสิกขาบท ๕ นี่ก็เป็นพื้นฐานของคนดี ช่วยให้สังคมอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบไม่เบียดเบียนกัน
อย่างการตัดสินใจเลือกผู้แทนฯนี้ ลองศึกษาหลักการตัดสินใจแบบ โลกาธิปไตย อัตตาธิปไตย ธรรมาธิปไตย น่าจะเข้าใจได้...
ขอตอบเพียงเท่านี้ก่อน พอจะช่วยแก้ข้อสงสัยนี้ได้ไหมครับ"
ถ้าผู้เลือกเป็นคนดี ก็คงได้ผู้แทนที่เป็นคนดี
ถ้าผู้แทนชั่ว ก็ต้องสงสัยไว้ก่อนว่าผู้เลือกก็คงจะชั่ว หรือมีคุณภาพต่ำ
มองไปได้ถึงทั้งประเทศ คนชาติอื่นมองดูที่ ส.ส. ไทย แล้วบอกว่า คนไทยก็คืออย่างนี้
.:. สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต) .:.
[ประชาธิปไตย ไม่ยาก ถ้าอยากได้(๑๒๑)]
ก็มีผู้หนึ่งถามต่อจากผู้ที่ share ว่า " ปัญหาคือ ดี-ชั่ว ใครตัดสิน?? เอาอะไรมาเป็นไม้บรรทัดในการวัด? และก็มีผู้มากด Like เห็นชอบด้วย
ดี-ชั่ว เดี๋ยวนี้เห็นหลายคนก็จะมีคำถามในลักษณะอย่างนี้ คือรู้เองไม่ได้ ไม่รู้จะเอาอะไรมาตัดสิน ก็เลยคิดว่าต้องตอบ เพื่ออย่างน้อยก็พอชี้ช่องได้ เป็นแนวคิดต่อได้บาง ดีกว่าปล่อยให้ไปตั้งคำถามกันแบบไม่รู้เรื่อง จนกลายไปเป็นประชดประชันไป จึงตอบไปอย่างนี้
" การได้สั่งสมปัญญาประกอบเจตจำนงที่ดี รู้จักฝึกคิดวิภัชชวาท ก็จะรู้ได้เองว่า "ธรรม" นั้นเองเป็นตัววัด ดี-ชั่ว จึงไม่ต้องมีใครมาตัดสินให้ แม้มีคนมาบอกให้แต่ถ้ามีอคติ๔ ก็ไม่ยอมรับฟัง(เชื่อ-ไม่เชื่ออีกเรื่อง)
ขอยกตัวอย่างขั้นพื้นฐานเช่น วินัยการขับรถ ต่อแถวรอเลี้ยวซ้ายกันยาวอย่างเป็นระเบียบอยู่ และแล้วก็มีคันหนึ่งวิ่งมาไหล่ทางซ้าย อีกคันหนึ่งวิ่งมาช่องทางขวาแทรกเบียดเข้าข้างหน้า อย่างนี้เราพอจะพิจารณาตัดสินได้ไหมว่าการกระทำอย่างไหนดี อย่างไหนชั่ว? เราต้องให้ใครมีตัดสินให้ไหม? แล้วเราอะไรเป็นตัววัด?
ขอให้ตัวอย่าง เช่น กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต นี่ก็เป็นพื้นฐานของคนดี
การฝึกสิกขาบท ๕ นี่ก็เป็นพื้นฐานของคนดี ช่วยให้สังคมอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบไม่เบียดเบียนกัน
อย่างการตัดสินใจเลือกผู้แทนฯนี้ ลองศึกษาหลักการตัดสินใจแบบ โลกาธิปไตย อัตตาธิปไตย ธรรมาธิปไตย น่าจะเข้าใจได้...
ขอตอบเพียงเท่านี้ก่อน พอจะช่วยแก้ข้อสงสัยนี้ได้ไหมครับ"