ฝน...หนาวสาวครวญ

สักทองที่ปลูกไว้เมื่อครั้งที่แล้วชั่งงาม  ด้วยน้ำฝนที่พรั่งพรู เลยเบาแรงไม่ต้องรดน้ำเอง มีเวลาหาเรื่องทำอย่างอื่น

ที่ตั้งใจไว้เมื่อปลูกต้นไม้หมดแล้วจะพรวนดินใต้ต้นไม้บ้าง

ชื่นใจในความชุ่มฉ่ำนี้ เหมือนดั่งได้รับความเมตตาจากผู้หลักผู้ใหญ่  ถ้าผู้หลักผู้ใหญ่ใส่ใจเห็นใจคิดช่วยเหลือผู้น้อยด้วยความจริงใจ ไม่แอบแฝงด้วยผลประโยชน์ ความสงบร่มเย็นจะผลิดอกออกผลไ้ด้ในทุกที

"ฝนไม่เคยเรียกร้องประโยชน์จากต้นไม้ แม่น้ำ ลำธาร"

ฝน พร่ำๆอย่างนี้ให้นึกถึงเพลง "ฝนหนาวสาวครวญ" ที่คุณอรวี สัจจานนท์ ร้อง สาวอยู่เหงาคนเดียว ยิ่งฝนตกลงมา ยิ่งรู้สึกเหงาและหนาวใจเหลือเกิน  ห่มผ้าหมายจะแก้หนาวก็ไม่แม้นเหมือนอยู่ด้วยคนรัก

ยสํ  ลทฺธาน  ทุมฺเมโธ    อนตฺถํ  จรติ  อตฺตโน
อตฺตโน  จ  ปเรสญฺจ    หึสาย  ปฏิปชฺชติ

คนทรามปัญญา  ได้ยศแล้ว  ย่อมประพฤติแต่การอันไม่เกิดคุณค่าแก่ตน
ปฏิบัติแต่ในทางที่เบียดเบียนทั้งตนและคนอื่น